Testtuin week 83 - Vallen en weer opstaan
Het is een schandalige twintig weken geleden sinds ik voor het laatst heb geschreven over de testtuin. Dat betekent natuurlijk niet dat er geen ontwikkelingen plaats hebben gevonden in Biervliet, integendeel zelfs. Naast het ontwerpen van alle tuinen en het schrijven van het boek is óok daar veel gebeurd.
Ik maak graag gebruik van deze laatste week van het jaar om even terug te blikken op het afgelopen tuinseizoen, want pfoe, dat was me er wel eentje. Er waren heel veel mooie momenten, maar ook momenten waarop ik en vele andere zich zorgen hebben gemaakt over de warme en droge zomermaanden. Ze waren pijnlijk maar ook heel leerzaam... Daarnaast heb ik afgelopen jaar een aantal experimenten uitgeprobeerd die niet he-le-maal goed hebben uitgepakt. Ja, ook bij mij gaan er dingen fout ;).
Het eerste deel van deze blog bestaat uit een reeks foto's in een tijdlijn van april tot nu. Met een klein tekstje bij de foto's leg ik uit wat er precies goed of juist fout ging .. Mocht je vragen hebben, laat deze dan achter in een comment.
In het tweede deel van deze blog neem ik je mee in mijn plannen voor het volgende jaar, en ik kan al verklappen dat er het een en het ander gaat veranderen. Borders gaan op de schop, er komt een nieuw experiment met droogte bestendige plantenvakken, ik ga nieuwe bloembollen combinaties uitproberen én ik ga iets proberen te doen aan het droogte probleem, zonder een waterbron aan te leggen.
Ik wens iedereen een hele mooie jaarwisseling, een groen en gelukkig 2023 en natuurlijk veel lees plezier!
DE BLOEMEN TIJDLIJN
APRIL
Het jaar 2022 begon heel mooi. Er was in die periode al wat droogte, maar de planten begonnen al lekker te groeien. Gelukkig heb ik nog kunnen genieten van deze prachtige narcissen en tulpen die niet opgegeten waren door de muizen. Van de 1800 bollen die ik heb geplant, is denk ik meer dan de helft opgegeten. Een duur feestmaal voor deze kleine wezentjes. Vooral de Crocussen, Camassia's en Anemones vonden ze heel erg lekker. Helaas kwam ik hier iets te laat achter waardoor ik er uiteraard weinig meer aan kon doen. Dit jaar heb ik een roofvogel paal neergezet om het grootste gedeelte van de muizen op een ecologische en verantwoorde manier te beperken. Fingers crossed dat het deze keer wel goed gaat.
MEI
Mei was een prachtige maand! De Euphorbia's en Achillea's komen hier zó mooi uit. Deze combinatie is trouwens echt top! Stevige planten die 365 dagen interessant zijn. In het verloop van de tijdlijn zal je vaker foto's tegenkomen die vanaf dit punt gemaakt zijn. Hierdoor zie je goed het verloop van de planten.
JUNI
In juni bloeien de Achillea's en krijgen de siergrassen Calamagrostis en Stipa steeds meer karakter door hun bloeiende aren. Ook zie je de Salvia's mooi uitomen (donkerpaars en licht roze).
In juni groeit alles razendsnel en begint de ene na de andere plant te bloeien.
JULI
Begin juli waren echt de allermooiste momenten bij de testtuin. Alles stond er zo prachtig bij en ik mijn geluk kon niet op. De planten hadden zich veel beter ontwikkeld dan ik ooit had durven dromen. Wat ik toen nog niet wist was dat het nog 6 weken zou duren voordat het weer zou regenen en dat het vanaf dit moment alleen nog maar bergafwaarts zou gaan.
Eind juli werd al snel duidelijk wie van de zon hield en wie niet. Vanaf hier is het survival of the fittest.
AUGUSTUS
Augustus was echt de meest deprimerende maand die er was. Letterlijk alle kleuren vervaagde uit de borders. Dit is wel de maand waarop ik het meeste geleerd heb, want er waren heus nog wel genoeg planten die het goed deden. De planten die zeer droogte bestendig zijn kun je hier terug vinden. Wat goed op onderstaande foto te zien is, is de wind die door de planten blaast. De wind was echt mijn grootste vijand deze zomer. Die aanhoudende warme föhn die constant over de borders blies was echt killing voor de meeste planten.
Vaak kreeg ik de reactie dat de droogte bij de testtuin toch veel meeviel. Tenslotte zagen ze nog altijd mooie plaatjes voorbij komen. Een uitgezoomde foto van de werkelijkheid heb ik nooit gepost. Dat is niet Instagram waardig natuurlijk ;). Maar onderstaande foto laat goed zien hoe de mooiste maand van het jaar er bij mij uit zag. Dor en troosteloos. Hoe zou dit ooit nog goed komen. Ik zag het oprecht even niet meer zitten. Maaaaarr, na zonneschijn, komt regen!
SEPTEMBER
Dit moment kan ik me nog zo goed herinneren. Ik was een week weggeweest, ik geloof naar Engeland, en was op weg naar de testtuin. Compleet zonder verwachtingen, ik zou even wat onderhoud plegen. En dit was wat ik aantrof. Door de regen was de kleur teruggekeerd in de borders en zag het er ineens weer fantastisch uit! Dit had ik nooit durven hopen. Sedum's en Asters zijn naar mijn mening echt onmisbaar in een border. Wanneer de helft van Nederland denkt dat het tuinseizoen voorbij is, begint het hier nog maar net.
OKTOBER
NOVEMBER
In november is alles zo goed als uitgebloeid, iets vroeger dan normaal. Maar ik ben toch tevreden dat het seizoen zo goed is afgelopen. Donkere zaaddozen in allerlei vormen nemen het beeld over en het is tijd om in rust te gaan. Wanneer je goed kijkt zie je in de schermen bloemen van de Foeniculum een wollig pakketje hangen, waarschijnlijk van spinnen eitjes of iets dergelijks. Rupsen en andere soorten insecten hebben hun plek gevonden om hier te overwinteren. Ik knip daarom ook niks af en laat alles mooi staan. Een maand later heeft dat ook nog eens mooie beelden opgeleverd.
DECEMBER
NEXT UP!
De tekening hieronder is een schets die leeft. Al twee jaar teken ik hierin mijn nieuwe plannen en ideeën die ontstaan naarmate de tijd vordert. De testtuin bestaat uit tien aparte plantenvakken die aan elkaar zijn gespiegeld. Vorig jaar heb ik de middelste vakken samengevoegd waar ik kleine groepjes vaste planten en siergrassen zoals Deschampsia 'Palava' en D. 'Goldtau', Perovskia 'Little Spire', Verbascum chaixii, Silphium en Digitalis parviflora heb geplant. Daartussen heb ik verschillende vaste planten gezaaid zoals Phacelia tanacetifolia, Euphorbia corollata, Centaurea jacea en Patrinia scabiosifolia. Helaas zijn er vrijwel geen zaden ontkiemt waardoor het zaai-experiment zo goed als mislukt is. Waarschijnlijk komt dit omdat ik te laat ben geweest met het zaaien of omdat er te weinig vocht voor de zaden was om te ontkiemen. Dit jaar zal er wel meer uitkomen. We shall see.
De donkere lijnen en kleine vlakken die je ziet is het bloembollenplan van 2021. Die mooie lange lijnen die je tussen de vier borders ziet lopen waren de crocussen, die de aparte borders met elkaar moest verbinden en heel sierlijk door het gras liep. Helaas waren dit dus de bollen die op het menu stonden van de muizen. Ik hoop dat ze er van genoten hebben. Gelukkig zijn andere bloembollen zoals Tulipa 'Heart's Delight', Tulipa 'Angelique', Narcissus 'Mount Hood', Muscari armeniacum en sommige soorten Camassia's wel uitgekomen.
Dit jaar heb ik nieuwe combinaties gemaakt met zomerbloeiende bollen en vaste planten en vroegbloeiende bloembollen die elke maand met elkaar afwisselen.
Dit jaar hoop ik op wat meer succes met mijn ideeën. De buitenste twee borders heb ik er voor het grootste deel uitgehaald en hiervoor komen vier verschillende soorten matrixen voor in de plek, deels geïnspireerd op mijn natuurreis naar Portugal. Tijdens deze reis heb ik bepaalde dynamieken van planten samenstellingen in de natuur geobserveerd en deze heb ik vervolgens toegepast met planten die ik zelf mooi vind in de testtuin. Het resultaat zullen jullie aankomende maanden wel zien. De blog over deze reis en mijn ondervinden kun je hier terug lezen.
Ook ga ik verder met het experimenteren van het gecontroleerd verwilderen van sommige delen van de testtuin. Het is interessant om te kijken hoe je met zaailingen van planten en met onkruid om kunt gaan. Moet alles per se weggehaald worden om de tuin te houden zoals tie oorspronkelijk ontworpen is, of mag de tuin léven, waardoor je elk jaar een totaal andere tuin krijgt. Hierover heb ik een stuk geschreven in het tijdschrift Tuinseizoen, die aankomende maart wordt uitgegeven.
Daarnaast wil ik ook gaan experimenteren met de 'gravel garden' waarbij droogte bestendige planten in een ander soort ondergrond groeien dan gewoon klei. Op de levende tekening zijn deze borders in het oranje aangegeven. Met het oog op de toekomst denk ik dat het zeer interessant is om te kijken of deze manier van tuinieren wellicht is waar we naartoe gaan..
Als laatste ga ik windbrekers maken. In welke vorm weet ik nog niet precies, maar ik hoop in ieder geval dat, mocht er weer zo'n droge en warme zomer aankomen, ik uitdroging op de een of andere manier toch kan verminderen. De testtuin staat op kleigrond die het water goed vasthoudt. Toch waren de borders ernstig uitgedroogd. Dit komt omdat de testtuin op een open veld staat en de wind er 24/7 overheen banjert. Door met wilgentakken te werken (gratis en effectief) hoop ik dat de wind tegen gehouden wordt. Daarnaast zullen de vogeltjes ook wel blij zijn met wat extra groen.
Er is dus nog genoeg te doen! Ik houd jullie op de hoogte van de vorderingen :)
Liefs,
Linda
Wil je meer lezen over planten en het ontwerpen van tuin natuurlijke tuinen met planten? Bestel dan mijn nieuwe boek!
Comments