Wij gaan verhuizen deel 2 | Bos, water & weide

We hebben er geen gras over laten groeien. We zijn nadat we de sleutel hebben gekregen hard aan het werk gegaan met ons allereerste project: het bos, het water en de weide. En vooral op dat eerste krijg ik veel reacties: wat ik ga planten, hoe ik het ga aanpakken etc. etc. Om alle vragen tegelijkertijd te beantwoorden zal ik hier mijn plannen en mijn visie opschrijven. En sommigen van jullie zullen het met mijn aanpak eens zijn, en sommige niet, maar wat ik ook doe, dit zal altijd zo blijven. Ik hoop slechts dat ik jullie met mijn ideeën kan inspireren. Lees in deze blog het proces van idee tot uitvoering.

STAP 1 - wat wil ik?

Ik heb nog nooit van mijn leven een bos ontworpen. Daarnaast ben ik ook geen volwaardige bomenkenner en ik ken alleen de bomen die ik gebruik in mijn ontwerpen die veelal uitheems zijn. Jullie hebben mijn favoriete selectie vast al in mijn boek gezien. Waar begin je dan met een ontwerp dat het grootste gedeelte van je kavel zal beslaan.

De eerste stap is het bedenken wat voor soort bos ik wil of juist niet wil. Met de vele reizen die ik de afgelopen jaren heb gemaakt met Bas heb ik veel referentie materiaal en ben ik al snel tot de conclusie gekomen wat ik absoluut niet wil; een bos met maar een paar soort bomen of een bos waarbij je de stammen nog goed kunt zien zoals op de plaatjes hieronder. Ik wil geen dennen- of sparrenbos zoals in Duitsland zoals op foto een, ik wil geen eentonig bos met alleen maar beuken zoals op het tweede plaatje in Rotterdam of een bos waarbij je enkel de stammen ziet met daaronder lage begroeiing zoals op het derde plaatje in Japan.

Wat ik wel wil is een gevarieerd bos waar het eigenlijk een groot (ik zeg het even heel grof) tering zooitje is. Hoge bomen met prachtige kruinen, volle lage struiken, klimplanten en varens. Alles groeit door elkaar en eigenlijk is het enige wat je ziet een pad. Het mag helemaal dicht groeien en er hoeft voor ons geen ruimte meer te zijn om overal te komen. Het is de bedoeling dat we de 7000 m² die we gaan beplanten volledig teruggeven aan de natuur en wij hebben daar, behalve onze wandeling zo nu en dan, verder niks meer te zoeken. Ik ben dus op zoek naar de gelaagdheid in groen zoals op het eerste plaatje hieronder in Griekenland, de variëteit in begroeiing zoals op het tweede plaatje in Italië en de combinatie tussen water en bos zoals op het laatste plaatje in Rotterdam (dit is hetzelfde bos als de tweede foto hierboven, maar dan een ander gedeelte). Nu ik weet wat we willen, is het dus belangrijk om te bedenken hoe we dit kunnen nabootsen. Tijd voor stap 2!

STAP 2 - de opbouw

Nu ik weet wat voor soort bos ik wil, ben ik gaan nadenken over de opbouw van het bos om de gelaagdheid te creëren die ik graag wil nabootsen. In eerste instantie wilde ik alleen maar van die sprietjes planten, maar ik denk niet dat je dan een mooi bos krijgt, maar een... sprieten bos. De eerste laag die we daarom gaan aanplanten bestaat uit 36 grote bomen met een hoogte van 300/350 cm die we ongeveer 15 meter van elkaar vandaan zetten. Hierdoor krijgen ze de ruimte om een mooie volle kruin te ontwikkelen. Deze bomen kunnen uiteindelijk ook een hoogte bereiken van 30 meter. Dit zijn de grote, zwarte cirkels op de tekening (even naar boven scrollleennnn).

Als tweede laag komt er een boomsoort die meer verticaal groeit. Deze wil ik in het midden van de grote bomen planten met de brede kruin. In totaal zullen dat er ongeveer 100 zijn. Op de tekening zijn ze aangeduid met een groen kruisje. Daartussen komen er bomen die minder hoog groeien, ongeveer 15 meter. Zij worden ook mooi verdeeld tussen de grote bomen door, maar blijven nog steeds op goede afstand van de grote bomen. Dit zijn de kleinere cirkels met een kleurtje.

Als laatste gaan we alles opvullen met een lage begroeiing tot 8 meter. Dit zullen we wel aanplanten als kleine sprietjes, of ook wel bosplantsoen genoemd. Dit zijn de puntjes op de tekening

Langs het bospad zie je af en toe ook groene stukken. Deze gedeeltes wil ik eigenlijk als meer open plekken houden waar in de toekomst meer varens ed. kunnen groeien. Zoals elke wandeling moet ook deze een beleving zijn. Wanneer je door het toekomstige dichte bos loopt, passeer je tijdens je wandeling enkele open plek, of moet je over een of ander bruggetje over het water lopen. Ik zie mezelf die wandeling wel elke dag maken voordat ik aan het werk ga.

STAP 3 - soorten kiezen

Dan nu het meest lastige gedeelte: het kiezen van de boomsoorten. Hiervoor heb ik wat onderzoek gedaan en ik heb iemand gesproken van Landschapsbeheer Zeeland voor wie het dagelijkse kost is om bossen aan te planten. Ze hebben me goed geïnformeerd over de soorten die het hier goed doen in de Zeeuwse klei en die ook inheems zijn en dus goed voor de fauna in dit gebied. De keuze voor de boomsoorten is een mix van het advies wat ik heb gekregen, hetgeen wat ik zelf mooi vind en boomsoorten die wellicht future proof zijn. Er komen dus eiken, wilgen, notenbomen, elzen, liguster, Lindes, krentenboompjes en Euonymus. Maar ook Prunussen en zelfs (ik durf het bijna niet zeggen) Anna Paulownia. Dit is volgens de bosgids van de ANWB dé boom die hier uiterst geschikt is en het goed zal doen met de huidige klimaatverandering... Ik ben benieuwd. Wat ik niet ga aanplanten zijn populieren, essen of de vlier. Deze komen vanzelf, heb ik van horen zeggen.

Misschien doe ik het wel helemaal verkeerd, maar het allerbelangrijkste is dat we met het bos kunnen bijdragen aan een betere leefomgeving van zo ontzettend veel dieren zoals uilen en andere (roof)vogels, vleermuizen, egels, muizen, mollen, kikkers en amfibieën en ga zo maar door, die er samen voor zorgen dat onze leefomgeving beter en gezonder wordt. Ik kan niet wachten tot hun nieuwe thuis klaar is en zij een nieuwe plek hebben gevonden waar ze wél welkom zijn. Ik ben ook mega benieuwd hoe snel zo'n bos zich ontwikkeld en hoe snel er echt dieren hun plek kunnen vinden, hoelang het duurt voordat de grond gezond is en hoe snel de insectenpopulatie gaat toenemen. We gaan het allemaal ontdekken en bijhouden.

STAP 4 - het water

Het water wat je ziet op de tekening zijn geen fancy vijvers met een zeil dat ervoor zorgt dat er altijd water in blijft staan. We gaan hier niks aanplanten of andere trucjes uithalen om het er goed uit te laten zien. Dit worden eigenlijk mega wadi's die vooral vol zullen stromen wanneer het veel heeft geregend en waarschijnlijk ook droog zullen staan wanneer het lange tijd niet heeft geregend. Ook hier passen we het principe toe van - we geven het terug aan de natuur - Ik heb geen idee hoe dit uit gaat pakken, maar ik weet zeker dat het wel mooi wordt en ik hoop vooral dat we een nieuw thuis kunnen maken voor het dierenleven. Het water zal aankomende maandag (het is nu 25 november) gegraven worden en ik kijk hier echt ontzettend naar uit. Ik ben een megafan van water in de tuin, alleen al de kleine vijvertjes die wij hebben in Rotterdam, maakt al zoveel verschil in de diversiteit aan insecten en amfibieën die je in de tuin krijgt. Ik kan hier echt intens van genieten en bijzonder enthousiast van worden wanneer ik een libelle zie vliegen of een kikker in het water zie plonzen. Zo simpel kan rijkdom in het leven zijn. Daarnaast is het uitzicht op water ook fantastisch. Kijk maar naar het voorbeeld plaatje van Rotterdam. Daar word je toch instant gelukkig van.

STAP 5 - de weide

Tussen de twee bossen en het water komt gewoon weide. Hier groeit al gras en dat laten we maar zo. Ik kan wel van alles gaan zaaien, maar ik heb hier niet bepaald goede ervaringen mee. Om een geslaagd en gevarieerd weide veld te maken moet je geloof ik heel veel doen en daar heb ik geen zin in en geen tijd voor. Ik wil het dus gewoon laten groeien en vervolgens af laten grazen door schapen. Ik kreeg pasgeleden een heel lief berichtje van een mevrouw van wiens dochter schapenherder is in de buurt van Veere. Als je dit leest, ik zal je binnenkort een berichtje sturen. Het af laten grazen van gras is de meest natuurlijke en beste manier om een gevarieerd landschap te creëren.

Tot zover de plannen. Ik kan me bijna niet voorstellen hoe dit alles er over een paar jaar uit ziet, zeker niet wanneer ik naar de blubberzooi kijk die het land nu is geworden, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het zeker goed gaat komen. Zeker met de goede hulp die wij krijgen van onze hoveniers buren die zo goed met ons meedenken en werken. Het water wordt in ieder geval al gerealiseerd, over een paar weken gaan de bomen erin en de weide ontstaat vanzelf. Wanneer ik volgend jaar rond deze periode achter mijn computer zit kan ik terugblikken op een jaar waarin ontzettend veel gebeurd is en waar ik kan terugblikken op het bijzondere proces van dit grote project. Heel benieuwd hoe ik dan terug kijk op deze periode en deze aanpak. En van de dingen die ik heb fout gedaan, leer ik alleen maar.

Volgende keer deel 3: de verhuizing van de testtuin en de nieuwe tuin + de kwekerij.

Toedels!